Konferencja naukowa pt.:

,,Inność i obcość w percepcji dziecka - wyzwanie współczesnej pedagogiki wielokulturowej"

„Żyjemy w świecie, gdzie wielość kultur, tradycji i przekonań stała się faktem tak bardzo bliskim, codziennym, jak nigdy dotąd. Kształtowanie osobowości wielokulturowej, a więc wyzwolonej z uprzedzeń i stereotypów, otwartej na inne kultury przy jednoczesnej świadomości własnych korzeni, odczytujemy jako jedno z ważniejszych wyzwań współczesności. Czujemy się przynaglani, by w kontaktach z przedstawicielami innych kultur budować klimat dialogu, wzajemnego poznania, zrozumienia oraz wzajemnego ubogacania się, który będzie promieniował na innych.” – tymi słowami rozpoczynają się Statuty Studenckiego Koła Naukowego Antropologii Kultury działającego na Wydziale Teologii UWM od sześciu lat. Było więc czymś oczywistym, że Koło to włączyło się do inicjatywy mgr Doroty Pakuły, dyrektora Przedszkola Artystyczno-Teatralnego „Dorotka” w Olsztynie, w celu zorganizowania konferencji naukowej „Inność i obcość w percepcji dziecka – wyzwanie współczesnej pedagogiki wielokulturowej”. Konferencja,, która odbyła się w dniu 15 maja 2006 r. w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie, przybrała charakter międzynarodowy, kiedy patronat honorowy objęła, Jej Ekscelencja Fébé Potgieter-Gqubule, ambasador Republiki Południowej Afryki w Polsce. Na Konferencję przybyła również jej Ekscelencja, Lizeth Satumbo Pena, ambasador Republiki Angolii w Polsce.

Konferencję otworzyła pani F. Potgieter–Gqubule. W swoim dzieliła się swoją refleksją po wyjściu z polityki „Apartheid”. Doświadczenie apartheidu spowodowało niepokój w RPA, dlatego w dzisiejszych czasach człowiek powinien otwierać się na innych ludzi i ich kulturę. Poszanowanie drugiego człowieka i jego kultury prowadzi do pokoju, którego pragną wszyscy. Ze swej strony, zastępca Prezydenta miasta Olsztyn, Zbigniew Karpowicz, zwrócił uwagę na otwartość dzisiejszego świata, na możliwości, które dają szansę poznania wielu kultur. Polska staje się coraz bardziej otwarta na inne narody i ich kulturę.

Badanie dr Marty Guziuk z Wydziału Nauk Społecznych i Sztuki UWM w Olsztynie i jej studentów wykazały, że Przedszkole Artystyczno-Teatralne „Dorotka”, które stawia sobie za cel poznanie innych kultur i likwidowanie negatywnych stereotypów u dzieci już na etapie przedszkolnym, odnosi namacalne sukcesy. Dzieci tego przedszkola, w porównaniu z dziećmi innych przedszkoli, mają dużo bardziej przyjazne i pozytywne wyobrażenia o obcokrajowcach, szczególnie tych, pochodzących z Afryki lub Azji.

            Spotkanie z obcą kulturą w zglobalizowanym świecie staje się rzeczywistością codzienną. Aby móc budować harmonijne społeczeństwo wielokulturowe konieczna jest edukacja międzykulturowa, której punktem wyjścia jest własna kultura, środowisko i tradycja, a punktem dojścia osobowość wielokulturowa, która łączy w świadomości jednostki wzory więcej niż jednej kultury. Tak mówił ks. dr Jacek Jan Pawlik, opiekun Koła Naukowego Antropologii Kultury, w wystąpieniu zatytułowanym: „Spotkanie z kulturą pobudką do rozwoju osobowości”. Dodał on również, że edukacja międzykulturowa nie może obyć się bez budowania postawy otwartości, pokory i dialogu.

            Otwartość na inne kultury jest cechą charakterystyczną Instytut Neofilologii UWM – mówiła dr Iwona Anna Ndiaye w referacie: „Możliwości wprowadzania elementów wielokulturowych na różnych szczeblach edukacji”. Uczenie się języków pomaga w poznawaniu i kontakcie z obcą kulturą. Tolerancja i akceptacja innej kultury są założeniami tego Instytutu, choć niektórym studentom chodzi tylko o nauczenie się obcego języka w celu znalezienia w przyszłości lepszej pracy. W innych referatach poruszane były problemy uchodźców, przejawy ksenofobii oraz zagadnienia związane z tożsamością Białorusinów w Polsce.

            Oprawę artystyczną Konferencji zapewniły przedszkolaki, które przedstawiły gry, zabawy, tańce i śpiewy pochodzące z pięciu kontynentów. Występ maluchów zapewnił pełną frekwencję do tego stopnia, że o mało co zabrakło miejsca w wielkiej sali Teatru. W jednej ze scen można się było dowiedzieć, że jest tyle Czerwonych Kapturków, ile jest na świecie kultur. Aby nie umrzeć z przejedzenia, wilk staje się wegetarianinem. W przygotowaniu programu dzieci brali również udział członkowie Koła pochodzący z Togo, Filipin, Indii i Indonezji.

Heribertus Florianu Wea, student V roku teologii